Na pewno wszystkich nie tylko mnie dręczy to pytanie: dlaczego żyję, po co tu jestem,dlaczego jestem, do czego zostałem stworzony, czy odegram jakąś ważną rolę w życiu innych, czy może w życiu świata, czy moje istnienie nie ma sensu, czy zdobędę tylko odpowiedni status społeczny,założę rodzinę i będę z nimi wiódł spokojne, zwykłe, niczym nie zmącone życie śmiertelnika?
Te pytania wciąż krążą w mojej głowie. Codziennie,gdy wychodzę na spacer z moim psem, patrzę na niego i na otaczający mnie świat, na ludzi spieszących się do pracy, na ruch uliczny, na zabudowania i rozmyślam... Żyję, korzystam z uroków tego świata, ale co z tego? Czy moje życie będzie opierało się tylko na tym? Nad spełnianiem zachcianek ciała? Wiem, że to może brzmieć dziwnie,ale tak jest... Nawet teraz siedzę przed komputerem i marnuję swoje życie przed nim. Ale mogę porozmawiać sobie, może nie w cztery oczy, z innymi w cztery oczy. Może taki jest sens naszego życia, współdziałanie, przyjaźń, kontakt z innymi ludźmi, miłość do innych. gdyby ludzie szanowali się nawzajem, żyli ze sobą w zgodzie to mogliby dokonać naprawdę wielkich rzeczy!
Może nie jestem człowiekiem wielkiej wiary, ale powiem to:
Wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami! Przyjaźń, miłość, przywiązanie to są wartości w które trzeba wierzyć! Myślę,że to jest sens naszego życia, tylko nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę!
A wy co o tym myślicie?!